-
1 odzwycza|ić
/'odzvı't∫aitɕ/ pf — odzwycza|jać /'odzvı't∫ajatɕ/ impf Ⅰ vt to disaccustom; to wean [sb] away (od czegoś from sth)- odzwyczajać dziecko od smoczka to wean a baby off a dummyⅡ odzwyczaić się — odzwyczajać się to disaccustom oneself, to break a. kick a habit- odzwyczajać się od palenia to give up smoking- ostatnio odzwyczaiłem się od spotkań z przyjaciółmi I’ve recently got out of the habit of meeting my friendsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odzwycza|ić
См. также в других словарях:
odzwyczajać — [wym. od zwyczajać] ndk I, odzwyczajaćam, odzwyczajaćasz, odzwyczajaćają, odzwyczajaćaj, odzwyczajaćał, odzwyczajaćany odzwyczaić [wym. od zwyczaić] dk VIa, odzwyczajaćaję, odzwyczajaćisz, odzwyczajaćaj, odzwyczajaćił, odzwyczajaćajony «powodować … Słownik języka polskiego
